خداوند به مریض چهار امتیاز می دهد:
قالَ رَسولُ اللّهِ صلّى الله عليه وآله: لِلمَريضِ أربَعُ خِصالٍ:
- يُرفَعُ عَنهُ القَلَمُ
ترجمه: قلم تکلیف از بیمار برداشته می‌شود.
شرح: برخی واجبات و مسئولیت‌هایی که فرد در حالت سلامتی قادر به انجام آن‌ها بود، در دوران بیماری از او ساقط می‌شود. این نشان از لطف و آسان‌گیری خداوند نسبت به بندگان بیمار است. - ويَأمُرُ اللّهُ المَلَكَ فَيَكتُبُ كُلَّ فَضلٍ كانَ يَعمَلُهُ في صِحَّتِه
ترجمه: خداوند به فرشته دستور می‌دهد تا تمام اعمال نیکی را که بیمار در زمان سلامتش انجام می‌داد، برای او ثبت کند.
شرح: بیمار حتی اگر نتواند عباداتی که در زمان سلامتی انجام می‌داد را تکمیل کند، همچنان ثواب آن‌ها را دریافت می‌کند. این نوعی جایگزینی معنوی برای اعمال از دست‌رفته به حساب می‌آید. - ويَتَّبِعُ مَرَضُهُ كُلَّ عُضوٍ مِن جَسَدِهِ فَيَستَخرِجُ ذُنوبَهُ مِنُه
ترجمه: بیماری، هر عضوی از بدن بیمار را دنبال کرده و گناهان او را از آن عضو خارج می‌کند.
شرح: بیماری به عنوان وسیله‌ای برای تطهیر روح و جسم انسان عمل می‌کند. این فرآیند موجب پاک شدن گناهان از بدن فرد می‌شود و به معنای رحمت الهی است. - فَإِن ماتَ ماتَ مَغفوراً لَهُ، وإن عاشَ عاشَ مَغفوراً لَهُ
ترجمه: اگر بیمار از دنیا برود، در حالتی می‌میرد که مورد آمرزش قرار گرفته است؛ و اگر بهبودی یابد، در حالی زندگی خواهد کرد که مورد مغفرت قرار گرفته است.
شرح: پایان بیماری چه به مرگ منجر شود و چه به بازگشت سلامتی، در هر دو حالت رحمت و مغفرت خداوند شامل حال بیمار خواهد بود.
