بسم الله الرحمن الرحیم
سلام و درود بر همه شما عزاداران و دوستداران اهل‌بیت (ع)،
امروز در این مجلس نورانی گرد هم آمده‌ایم تا یاد و نام ششمین ستاره آسمان امامت، حضرت امام جعفر صادق (ع)، را گرامی بداریم. شهادت این امام بزرگوار را به محضر امام زمان (عج) و همه شما تسلیت عرض می‌کنم. بیایید با هم نگاهی به زندگی پربرکت و مظلومیت ایشان بیندازیم و درسی از ایشان برای زندگی‌مان بگیریم.
امام صادق (ع)، چراغ هدایت
امام جعفر صادق (ع) که به «رئیس مذهب جعفری» معروف‌اند، ۶۵ سال در این دنیا زندگی کردند و ۳۴ سال هدایت امت اسلامی را بر عهده داشتند. ایشان در دورانی زندگی می‌کردند که ظلم و ستم امویان و عباسیان، جامعه اسلامی را تحت فشار قرار داده بود. اما امام با حکمت و صبر، نه‌تنها دین را زنده نگه داشتند، بلکه با تربیت شاگردان فراوان، علوم اسلامی را به جهان معرفی کردند.
قرآن کریم درباره نقش هدایتگر اولیای خدا می‌فرماید:
«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ»
(سوره انبیاء، آیه ۷۳)
یعنی: «ما آن‌ها را پیشوایانی قرار دادیم که به امر ما هدایت می‌کنند و به آن‌ها انجام کارهای نیک را وحی کردیم.»
امام صادق (ع) مصداق این آیه بودند. ایشان با سخنانشان، مانند چراغی در تاریکی، راه درست را به مردم نشان می‌دادند.
مظلومیت امام صادق (ع)
امام صادق (ع) در طول زندگی‌شان سختی‌های زیادی کشیدند. حاکمان ظالم بارها ایشان را زندانی کردند، تحت نظر قرار دادند و حتی به ایشان توهین کردند. اما ایشان با صبر و استقامت، هرگز از هدایت مردم دست نکشیدند. روزی یکی از یارانشان پرسید: «چرا این‌همه سختی می‌کشید؟» امام فرمودند:
«إِنَّ الْمُؤْمِنَ لَا یَخْلُو مِنْ أَحَدِ أَمْرَیْنِ: إِمَّا أَنْ یَکُونَ مُطَاعًا فَیَهْدِیَ النَّاسَ، وَإِمَّا أَنْ یَکُونَ مَظْلُومًا فَیَصْبِرَ»
(بحارالانوار، ج ۶۷، ص ۲۳۸)
یعنی: «مؤمن همیشه در یکی از دو حال است: یا اطاعت می‌شود و مردم را هدایت می‌کند، یا مظلوم است و صبر می‌کند.»
این کلام نشان می‌دهد که مظلومیت، بخشی از راه امامان ماست.
سرانجام، منصور دوانیقی، خلیفه عباسی، که از نفوذ و محبوبیت امام می‌ترسید، ایشان را در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ هجری با زهر به شهادت رساند. اما یاد و نام امام صادق (ع) تا ابد در قلب‌های ما زنده است.
درس‌هایی از امام صادق (ع) برای امروز
دوستان عزیز، امام صادق (ع) فقط برای زمان خودشان نبودند؛ درس‌های ایشان برای زندگی ما هم راهگشاست. یکی از مهم‌ترین درس‌های ایشان، صبر در برابر سختی‌ها و دوری از گناه است. ایشان فرمودند:
«إِیَّاکُمْ وَالْمَعَاصِیَ فَإِنَّهَا تُذِلُّ الْعِزَّ وَتُهْلِکُ الدِّینَ»
(کلینی، الکافی: ۲/۷۷/۴)
یعنی: «از گناهان بپرهیزید، زیرا گناه عزت را خوار می‌کند و دین را نابود می‌سازد.»
امام به ما آموختند که در مشکلات زندگی، باید صبور باشیم و با ایمان به خدا، از راه درست خارج نشویم.
داستان زیبایی از ایشان نقل شده است. روزی یکی از یارانشان به نام سفیان ثوری از امام پرسید: «چگونه می‌توانیم در برابر سختی‌ها صبور باشیم؟» امام فرمودند:
«مَنْ رَضِیَ بِمَا قَسَمَ اللَّهُ لَهُ فَهُوَ مِنْ أَغْنَی النَّاسِ»
(بحارالانوار، ج ۷۱، ص ۱۳۸)
یعنی: «کسی که به آنچه خدا برایش مقدر کرده راضی باشد، از ثروتمندترین مردم است.»
این کلام به ما یاد می‌دهد که صبر و رضایت به خواست خدا، قلب ما را آرام می‌کند و ما را از حسرت و ناامیدی دور نگه می‌دارد.
سخن پایانی
عزیزان، در این روز عزای امام صادق (ع)، بیایید عهد ببندیم که راه ایشان را ادامه دهیم. بیایید با صبر در سختی‌ها، دوری از گناه و کمک به دیگران، نشان دهیم که محب واقعی اهل‌بیت (ع) هستیم. همان‌طور که قرآن می‌فرماید:
«وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ»
(سوره نحل، آیه ۱۲۷)
یعنی: «صبر کن و صبر تو جز با یاری خدا ممکن نیست.»
امام صادق (ع) با صبر و ایمانشان، راه را به ما نشان دادند. بیایید ما هم با پیروی از ایشان، زندگی‌مان را نورانی کنیم.
در پایان، از همه شما برای حضور در این مجلس عزا تشکر می‌کنم. از خداوند می‌خواهیم که به برکت امام صادق (ع)، همه ما را در مسیر حق و حقیقت ثابت‌قدم نگه دارد.
صلوات بر محمد و آل محمد
